Een onderzoek naar de effecten van een onderzoeksmiddel voor de behandeling van atopisch eczeem (CHDR2050)

Atopische dermatitis (eczeem) is een aandoening die de huid rood maakt en doet jeuken. Het komt veel voor bij kinderen, maar kan op elke leeftijd voorkomen. Het doel van dit deel van het onderzoek is uitzoeken hoe werkzaam een onderzoeksmiddel is, als het aan patiënten met atopisch eczeem wordt gegeven.

Het onderzoeksmiddel is een monoklonaal antilichaam. Monoklonale antilichamen zijn eiwitten die bepaalde andere eiwitten in het lichaam herkennen en zich daar specifiek aan binden. Het onderzoeksmiddel behoort tot een groep geneesmiddelen die interleukine (IL)-remmers worden genoemd en die de activiteit verminderen van 2 eiwitten die betrokken zijn bij atopische dermatitis. Het doel van dit onderzoek is bestuderen of het onderzoeksmiddel gunstig zou kunnen zijn voor patiënten met atopisch eczeem. We vergelijken de werking van het onderzoeksmiddel met de werking van een placebo. Een placebo is een middel zonder werkzame stof, een ‘nepmiddel’.

Tijdens het onderzoek zal er een huidbiopt worden afgenomen. Een biopt is het afnemen van een stukje weefsel, in dit geval een stukje huid van ongeveer 3 mm.

Voorafgaand aan het onderzoek:

– Informatiegesprek (duur: 1 uur)

– Medische keuring, inclusief dermatologisch onderzoek (duur: 1 uur)

Het onderzoek:

– 1 studieperiode van 3 dagen en 2 nachten

– 2 studieperioden van 2 dagen en 1 nacht

– 12 losse bezoeken (duur: 1uur)

– Nakeuring